Curieus dat die sleutel niet op de provisiekast zat, maar tussen de archiefstukken, als een soort levend bewijs dat die sleutel toch echt was gerepareerd, bestemd om te blijven berusten alsof het een definitie voor een archiefstuk gold. Kennelijk was de rol van de sleutel uitgespeeld en heeft men dit niet-archivalisch voorwerp uit curiositeit niet willen weggooien. Door hem een plek tussen te bewaren archiefstukken te geven heeft men de levensduur willen verlengen.
Door: Toon Franken, medewerker Acquisitie en Relatiebeheer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten